آشنایی با غار کبوتر مراغه

غار هامپوئیل که در میان مردم محلی به «غار کبوتر» معروف است، در 15 کیلومتر جنوب شرقی مراغه و در حوالی روستای «گشایش» واقع شده است.

این غار در کمرگاه کوهی صخره‌ای، رو به جنوب قرار گرفته است و از بستر رودخانه «موردی چای» حدود 1600 متر ارتفاع دارد. عرض دهانه غار 8 متر است و ارتفاع آن به 25 تا 40 متر است. طول و عرض میدان اول غار تقریباً 40 در 60 متر است. در ابتدای ورود به غار، کتیبه‌ای به زبان روسی دیده می‌شود که تاریخ آن مربوط به سال 1925 میلادی است. اهمیت غار کبوتر به خاطر وجود چاه‌های عمیق و مخوفی است که به صورت تنوره‌های سنگی و تالارهای بزرگ دیده می‌شود. این غار بیش از غارهای دیگر مورد توجه غارشناسان، محققان و کوهنوردانی است که همه ساله برای بازدید از آن به این منطقه سفر می‌کنند.

از دهانه غار که وارد می‌شویم به محوطه وسیعی می‌رسیم که در سقف آن دو حفره جالب توجه وجود دارد. در قسمت شمال شرقی انتهای میدان اول، راهرویی بسیار تنگ وجود دارد که راه ورود به میدان دوم است. در میدان دوم، چهار راهی وجود دارد که دو راه به میدان اول، یکی به سمت داخل غار و راه بعدی که راهروی تنگی است به محوطه دیگری در جنوب شرقی غار باز می‌شود.

در سمت شمال و شمال شرقی میدان دوم، چهار حفره و فرورفتگی گود به چشم می‌خورد، که نشان دهنده وجود چهار حلقه چاه عمیق است. همه ساله تغییرات زیادی در داخل غار اتفاق می‌افتد. تغییرات عمده میان میدان اول و دوم، از نظر زمین‌شناسی، پیدایش خاکستر است که گاهی تا قوزک پا و حتی تا زانو می‌رسد. داخل چاه‌های متعدد غار، دو سفره آب وجود دارد که یکی به علت ریزش از بین رفته، ولی در چاه دیگر آب وجود دارد و صدای جریان آن از بالا به گوش می‌رسد.

در اطراف چاه‌ها و دیواره‌ها و سقف میدان دوم رسوبات آهکی و استالاکتیت، مناظر جالب توجه و زیبایی به وجود آورده است. هوای غار بسیار مرطوب است و در انتهای آن به خصوص در کنار چاه سوم و چهارم هوای کافی وجود ندارد و برای رسیدن به کنار چاه‌های مزبور، بدون تجهیزات کافی مانند طناب، نورافکن، وسایل ایمنی، کپسول هوا و راهنما غیرممکن است. در حال حاضر این غار تحت مدیریت و بهره‌برداری سازمان یافته نیست.

 

 

 

 

 

آبشار «اما» در زمستان هم دیدنی است!

دیدن آبشار "اما" در این روزهای زمستان هم دیدنی است. آبشار اما در نزدیکی روستای اما و پشت سد ایلام و در 25 کیلومتری مرکز استان قرار دارد. آبشار این محل در میان دره‌ای واقع‌شده که آب آن به سمت دریاچه سد ایلام در حرکت است.

دیواره‌های پوشیده از خز و سرخس و پرسیاوشان آن را صدچندان می‌شود. درختان زیبای انجیر کوهی، انگور و بلوط اطراف این محل سرسبز را فراگرفته‌اند و عبور رشته‌رشته آب در میان سرخس‌ها و خزه‌ها، چشمان هر بیننده‌ای را خیره می‌کند. ارتفاع این آبشار حدود بیست متر است.

آبشار "اما"

 

آبشار "اما"

آبشار "اما"

آبشار "اما"

آرامگاه سید حمزه

بقعه سید حمزه یا «ساری‌گل آقاسی» (به ترکی آذربایجانی یعنی «آقای گل زرد») به گفته برخی مقبره حضرت سید حمزه بن موسی الکاظم است که به صورت گنبد مدور کوچکی در ضلع غربی بقعه سیدامین‌الدین جبراییل در روستای کلخوران بنا شده است. آنگونه که در کتاب مراةالبلدان عنوان شده قبر سید حمزه بن موسی الکاظم در شهر ری واقع در حرم حضرت عبدالعظیم می‌باشد. ولی به روایت بعضی از کتب تاریخی از جمله کتاب بحرالانساب ابن عتیبه قبر حمزه فرزند امام موسی کاظم در روستای کلخوران است. دلیل اشتهار سید حمزه علیه السلام به «ساری‌گل آقاسی» این است که گویا در یکی از شورش‌های داخلی، زنی از ترس به درخت گل زردی که در پای دیوار مقبره سید حمزه بوده پناه می‌برد و از این حادثه به طرز معجزه آسایی نجات می‌یابد و بدان جهت حضرت سید حمزه بدان نام مشهور شده است.

به طبیعت و زیبایی حیوانات که بنگریم به عظمت قدرت پروردگار توجه بیشتری می کنیم و عظمت خلقت را درک خواهیم کرد :

به طبیعت و زیبایی حیوانات که بنگریم به عظمت قدرت پروردگار توجه بیشتری می کنیم و عظمت خلقت را درک خواهیم کرد :

 

بندر چابهار

بندر چابهار به سبب قرار گرفتن در نزدیکی منطقه استوایی، از تغییرات دمای اندکی در فصول مختلف سال برخوردار است. ‌بندر زیبای چابهار گرچه شاید در نخستین نگاه، ناحیه‌ای محروم وفاقد جاذبه‌های گردشگری و پیشینه تاریخی به نظر آید؛ اما واقعیت آن است که این ناحیه دارای بهترین کرانه اقیانوسی کشور و معتدل‌ترین هوای جنوب کشور است.

گل‌فشان‌ها، سواحل صخره‌ای و زیبا، مساجد زیبای محلی، بافت سنتی و زندگی دیدنی بلوچ‌ها با کپرهای خود، درخت انجیر معابد و آثار فراوان تاریخی از جمله جاذبه‌های توریستی این بندر زیبا هستند.

بر این اساس و با توجه به محسوس نبودن فصول پاییز و زمستان و باقی ماندن سبزی درختان در این منطقه، فصول چهارگانه به فصل بهار تشبیه و منطقه به چهار بهار معروف گردیده است. نام چهاربهار رفته‌رفته به صورت چابهار تغییر شکل پیدا کرده است. چابهار جنوبی ترین شهر استان است که در فاصله 761 کیلومتری زاهدان قرار دارد.

این شهر در زمان‌های قدیم «بندر تیس» نام داشته و یکی ازمراکز مهم تجاری کرانه های دریای عمان به شمار می‌آمده است.خرابه‌های بندر‌تیس، در حال حاضر در9 کیلومتری چابهار امروزی بر جای مانده است. اقتصاد شهرستان چابهار بر کشاورزی، ماهی‌گیری، دام‌داری و صنایع دستی استوار شده است.

این منطقه هم اکنون به دلیل دسترسی به آب‌های جنوبی ایران‌ و موقعیت‌خاص منطقه، بازرگانی مهم‌ترین فعالیت‌اقتصادی رایج در این بندر شده است. مرکبات، زیتون، موز، انبه، خرما، ‌نیشکر، صنایع دستی، ماهی و کالای خارجی از صادرت این منطقه به شمار می رود.
چابهارمهم ترین بندر بازرگانی کرانه بلوچستان محسوب می شود و به واسطه مرکزیت داشتن، محل ورود اجناس خارجی از نقاط مختلف و هم چنین از بنادر کوچکی است که میان جاسک و گواتر قرار گرفته اند. امام زاده غلام رسولی، مقبره شیخ شمیل، روستای تیس به همراه سواحل زیبای چابهار مهم‌ترین دیدنی های شهرستان چابهار را تشکیل می‌دهند.